Ovaj postupak ima duboko hrišćansko značenje i predstavlja izraz vere u pravoslavnoj crkvi.

Krsno znamenje, koje se izvodi sa tri prsta, ima poseban značaj u hrišćanstvu. Ovaj znak simbolizuje Svetu Trojicu: Boga Oca, Boga Sina i Boga Duha Svetog.

Ova tradicija je postala standard u pravoslavnoj crkvi od srednjeg veka i danas se koristi u svim pravoslavnim zajednicama.

Krsno znamenje je prvi put zabeleženo u umetničkom delu "Rasprava Panagiota sa Azimitom", napisano između 1274. i 1282. godine. Ovaj tekst predstavlja prvi istorijski zapis o ovom obredu, koji je u tom periodu postao deo hrišćanske tradicije.

Pravoslavni vernici koriste tri prsta desne ruke da simbolizuju osvećenje tela i duše. Prvo, prsti se stavljaju na čelo, što simbolizuje osvećenje uma. Zatim, prsti prelaze na stomak, označavajući osvećenje unutrašnjih čula.

Na kraju, prsti se stavljaju na oba ramena, čime se osvećuju telesne sile.

Krsno znamenje se koristi na početku, sredini i kraju molitve, a vernici se takođe krste prilikom posete crkvama, manastirima i hramovima.

Osim toga, vernici često pribegavaju krštenju kao znak molitve i zahvalnosti Bogu, posebno u trenucima opasnosti.

Pravoslavni običaj krštenja ima duboko duhovno značenje, koje prevazilazi svakodnevne navike, pružajući duhovnu zaštitu i prosvetljenje vernicima.

BONUS VIDEO