Ova

Mirna oaza u centru grada

U samom srcu istorijskog jezgra grada Meride, glavnog grada meksičke savezne države Jukatan, nalazi se nova arhitektonska priča, ona u kojoj se ruinirana kuća pretvara u mirnu, prozračnu oazu.

Originalni zidovi su sačuvani, a kroz dvorište je omogućen prirodni protok vazduha i svetlosti

Projekat se zove Vistalčielo, a iza njega stoji arhitektonski studio Veinte Diez Arkitektos, sa Hoseom Luisom Irizontom Manzaneromna čelu.

Sa površinom od 155 kvadratnih metara i uskom parcelom dužine samo pet x 31 metar, ova kuća je danas funkcionalna i prelepa.

Zapuštena kuća pred rušenjem

Prvobitno u veoma lošem stanju, sa urušenim krovovima i zaraslom vegetacijom koja je prekrivala zidove, kuća je dugo bila zanemarena.

Ali umesto potpunog rušenja, arhitekte su pristupile zgradi sa velikom dozom poštovanja.

Odlučili su da zadrže originalne kamene zidove, stabilizuju strukturu i dizajniraju kuću kroz sistem od šest volumena, tri pokrivena i tri otvorena, koji omogućavaju prirodni protok vazduha, svetlosti i utisak neprekidnog prelaza između enterijera i eksterijera.

Dvorište je centar kuće

Arhitektonski niz počinje ulaznom baštom i nastavlja se kroz kuhinju i dnevnu sobu, centralno dvorište sa pasivnom ventilacijom, jedinicu za goste, zadnju baštu sa bazenom i glavnu spavaću sobu.

Dvorište je fizički i simbolički centar kuće koji organizuje kretanje i istovremeno hladi prostor. Svaka jedinica je dizajnirana da ima kontakt sa spoljnim svetom, zidovi su blago zakrivljeni, a prelazi između unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora su meki i prirodni, što prostoru daje fluidnost i nenametljivu eleganciju.

Sačuvano 70% originalne strukture

Materijali koji definišu projekat birani su sa posebnom pažnjom.Spoljašnji dizajn zasnovan je na kombinaciji regionalnog kamena i minimalističke vegetacije.

Prilikom renoviranja je više od 70 procenata originalne strukture ostalo netaknuto, što je drastično smanjilo građevinski otpad i negativan uticaj na životnu sredinu. Pored toga, pasivni sistemi ventilacije, upotreba prirodnog senčenja i izbor niskoenergetskih materijala pokazuju kako arhitektura može odgovorno da pristupi prostoru.

 - Nismo želeli da gradimo novu kuću. Želeli smo da ponovo otkrijemo onu koja je već postojala i da pokažemo njen potencijal kroz ritam dvorišta, krivih linija i svetlosti - rekao je arhitekta Irizont Manzanero, objašnjavajući filozofiju koja stoji iza ovog projekta, piše